Menu
24/09/2019

U bent slachtoffer van een medische fout, wat nu?

Uw schade verhalen via het Fonds voor Medische Ongevallen (FMO) of toch maar via de ‘klassieke’ procedure?

Hoogstwaarschijnlijk heeft u wel al eens gehoord van het Fonds voor Medische Ongevallen. Maar weet u wanneer u aanspraak kan maken op een vergoeding van dit Fonds? In dit artikel vindt u een beknopt overzicht van de belangrijkste voorwaarden die door de wet gesteld worden.

Wanneer kan u aanspraak maken op vergoeding Fonds?

Er moet sprake zijn van schade

  • die veroorzaakt is door een medisch ongeval waarbij er geen verantwoordelijke kan worden aangeduid
  • of waarbij de verantwoordelijke zijn burgerlijke aansprakelijkheid niet of niet voldoende gedekt is door een verzekeringsovereenkomst 
  • of waarbij de verantwoordelijke of zijn verzekeraar zijn / haar aansprakelijkheid betwist of er een voorstel tot vergoeding van de verzekeraar van de verantwoordelijke is dat kennelijk ontoereikend is

Verder moet de schade ook ernstig genoeg zijn. De wet bepaalt dat de schade ernstig genoeg is wanneer 

  • de patiënt getroffen is door een blijvende invaliditeit van 25 procent of meer
  • de patiënt getroffen is door een tijdelijke arbeidsongeschiktheid gedurende minstens zes opeenvolgende maanden of zes niet-opeenvolgende maanden over een periode van twaalf maanden
  • de schade de levensomstandigheden van de patiënt bijzonder zwaar verstoort
  • de patiënt overleden is

Het is dus voldoende dat één van deze voorwaarden is vervuld.

Wanneer kan u geen aanspraak maken op vergoeding Fonds?

Houd er rekening mee dat schade die het gevolg is van een (niet-terugbetaalbare) esthetische ingreep wordt expliciet uitgesloten en dus geen aanleiding kan geven tot een vergoeding vanwege het Fonds.

Tot slot dient te worden opgemerkt dat het Fonds slechts kan tussenkomen wanneer de schade veroorzaakt werd na 2 april 2012. Schade-verwekkende feiten die dateren van vóór deze datum komen dus niet in aanmerking. 

Hoe gaat het in zijn werk?

Meent u dat bovenstaande voorwaarden zijn vervuld, dan zal u per aangetekende brief aan het Fonds advies moeten vragen over de eventuele verantwoordelijkheid van de zorgverlener en de ernst van de schade. Binnen één maand zal het Fonds de ontvangst van uw brief bevestigen. Het Fonds zal vervolgens uw zaak onderzoeken. Veelal zal u door het Fonds ook uitgenodigd worden in het kader van een door haar georganiseerde medische expertise.

Binnen zes maanden na ontvangst van uw aanvraag zal het Fonds via aangetekend schrijven zijn advies verstrekken. Het advies besluit of er al dan niet aanleiding is tot vergoeding. Is dit het geval, dan ontvangt u een voorstel tot vergoeding. U heeft daarna drie maanden de tijd om het voorstel tot vergoeding te aanvaarden.

Vergoeding via ‘traditioneel’ aansprakelijkheidsrecht mogelijk

Daarnaast blijft het natuurlijk ook mogelijk om de verantwoordelijke zorgverlener voor de rechtbank te dagen en een vergoeding te proberen bekomen via het ‘traditioneel’ aansprakelijkheidsrecht. Evenwel kan u niet meer dan één keer vergoed worden voor dezelfde schade.

Houd wél rekening met de wettelijke vervaltermijnen om uw vordering in rechte in te stellen! Informeer u hierover dus tijdig.

Geen sprake is van medische fout of schade niet bewezen?

Een procedure voor het Fonds biedt uiteindelijk niet méér waarborgen dan een procedure voor de rechtbank. Indien het Fonds van oordeel zou zijn dat er geen sprake is van een medische fout of de schade niet bewezen is (zie hierna), dan kan u in principe nog verhaal proberen te halen via de rechtbank, tenminste indien u uw vordering nog tijdig hebt weten in te stellen.   

Case
In een bepaalde casus was het zo dat een cliënte een routine-operatie diende te ondergaan aan de sinussen. Cliënte betrof een jonge en heel actieve moeder die na de ingreep te kampen kreeg met chronische vermoeidheid. Na eerste onderzoek van het medisch dossier bleek sprake van een gelprop die gedurende korte tijd blijven steken was in haar luchtpijp waardoor zij als het ware geconfronteerd werd met ademhalingsproblemen (verstikking). Gezien de vermoeidheidssymptomen zich bestendigden en vermits cliënte eigenlijk nog maar een schim was van wie zij voorheen was, werd beslist om via het Fonds een klacht neer te leggen tegen de behandelende arts en het verplegend personeel.
 
Er werd  in dit geval gekozen voor een procedure via het FMO, eerder dan een procedure via de rechtbank, omdat de procedure via het FMO sneller zou verlopen.

Na onderzoek werd het feit van de mogelijke (korte) verstikking bevestigd alsook het feit dat cliënte inderdaad kampt met symptomen die bestempeld kunnen worden als ‘CVS-like’.  CVS-like omdat, aldus het Fonds, de aandoening niet (voldoende) kon ‘ge-objectiveerd’ worden…  Ook was het Fonds van oordeel dat het niet 100% vaststond dat deze aandoening het loutere gevolg was / kon zijn van dit ‘incident’.

Na beraad werd met cliënte beslist om te berusten in de beslissing van het Fonds en dus geen nieuwe procedure te activeren voor de rechtbank.  De voornaamste reden hiervoor was omdat, volgens de actuele medische wetenschap, haar aandoening wel reëel aanwezig was doch op geen enkele manier te objectiveren zou zijn, wat uiteraard essentieel is om schadevergoeding te kunnen vorderen.  Niet enkel dient het causaal verband aangetoond te worden met de schade verwekkende handeling, de schade zélf dient uiteraard ook nog kunnen bewezen en gedocumenteerd becijferd te worden…

Conclusie

De ervaring leert intussen dat het FMO geen succesformule is en het bestaan en de werking ervan minstens dringend aan herziening toe is. Er wordt zelfs gesproken van een regelrechte flop.

Het FMO werd, naar eigen zeggen, overstelpt met dossiers zodat de wettelijk voorziene termijnen niet konden / kunnen gerespecteerd worden.  Dit was ten andere ook in voormelde casus het geval.

Verder kunnen én moeten ook ernstige vragen gesteld worden over de kwaliteit van de aangestelde medici binnen het Fonds…

Wenst u meer te weten of heeft u nog vragen?

Aarzel dan niet om ons te contacteren.